16.3.07
friday column #12
Comments:
<< Home
Hallo rolina, ik ben iedere vrijdag in Electron, omdat ik OF de bar doe, OF fungeer als Gastkok EN tevens contactpersoon ben voor het WATT´S UP PODIUM.
Ik heb tijdens de avond zelf nooit kans te reageren op jouw faxen die je doorstuurt. Ik was degene die je perongeluk aan de lijn hand afgelopen vrijdag 16 maart. Je stond op het postkantoor in Georgie?
Mijn vraag± waarom steeds die was. Ik weet dat dat een algemeen beeld is in veel steden. Vooral grote oude steden in allerlei landen. Maar, dan nog. Is het het beeld dat je aanspreekt. Oj JUIST Die steeds terugkerende herhaling van zoiets universeels? Ik zou wel wat meer willen zien over het land, de stad waar je bent. Dus meer herkenbaar. Je eerste inzendingen vind ik in die zin het sterkst. Die kopieen van was, die laatste 9, vind ik niet zo boeiend en spreekt niet tot mijn verbeelding. De foto met tekst± SIMPLICISSIMUS vind ik nog het meest interessant. Daarbij krijg ik het gevoel dat het buitenland, of in ieder geval iets wat ik niet ken, bij mij binnenkomt. Het is associatief. Ik krijg hierbij ook een beeld van een reizende persoon.
Maar, ik vind het wel een interessant project. Dus ik hoop je ook te ontmoeten tijdens een van de watt´s up avonden, podium, etc. als je terugbent.
Met veel groeten, vanuit Electron.
Marijke Hooghwinkel.
Ik heb tijdens de avond zelf nooit kans te reageren op jouw faxen die je doorstuurt. Ik was degene die je perongeluk aan de lijn hand afgelopen vrijdag 16 maart. Je stond op het postkantoor in Georgie?
Mijn vraag± waarom steeds die was. Ik weet dat dat een algemeen beeld is in veel steden. Vooral grote oude steden in allerlei landen. Maar, dan nog. Is het het beeld dat je aanspreekt. Oj JUIST Die steeds terugkerende herhaling van zoiets universeels? Ik zou wel wat meer willen zien over het land, de stad waar je bent. Dus meer herkenbaar. Je eerste inzendingen vind ik in die zin het sterkst. Die kopieen van was, die laatste 9, vind ik niet zo boeiend en spreekt niet tot mijn verbeelding. De foto met tekst± SIMPLICISSIMUS vind ik nog het meest interessant. Daarbij krijg ik het gevoel dat het buitenland, of in ieder geval iets wat ik niet ken, bij mij binnenkomt. Het is associatief. Ik krijg hierbij ook een beeld van een reizende persoon.
Maar, ik vind het wel een interessant project. Dus ik hoop je ook te ontmoeten tijdens een van de watt´s up avonden, podium, etc. als je terugbent.
Met veel groeten, vanuit Electron.
Marijke Hooghwinkel.
# posted by 
: 7:31 am
: 7:31 am
Hallo Marijke,
Leuk dat je reageert en leuk dat jij iedere vrijdag mijn fax (fridaycolumn) mag ontvangen.
Je schrijft dat je iets meer herkenbaars zou willen zien over het land of stad waar ik ben, daar voor heb ik juist niet gekozen omdat herkenbaarheid snel vervalt in clichés. Het wasgoed kies ik momenteel juist omdat het universeel is en niet direct herkenbaar voor het land zelf of waar het vandaan komt. Deze schijnbare oppervlakkigheid boeit me. Ik wil je niet de hoogte punten van de stad of het land laten zien waardoor het beeld herkenbaar wordt. Met mijn keuze voor wasgoed wil ik ook niet direct een reizende persoon schetsen en met de faxen een soort reisverslag. Juist de afwezigheid of het aangeven van minimale herkenbaarheid van de plek roept bij mij een spanning op die ik interessant vind en laat de beschouwer vrijelijk associëren. Ook de (tijdelijke) afwezigheid van personen wordt goed voelbaar door wasgoed te schilderen/tekenen, wasgoed wat direct met personen verbonden is. Zo probeer ik een spanning op te roepen in het werk van gebondenheid, benauwdheid, beklemming, verlangens en verwachtingen, vol droefheid, schoonheid en hoop.
Groet,
Rolina
Post a Comment
Leuk dat je reageert en leuk dat jij iedere vrijdag mijn fax (fridaycolumn) mag ontvangen.
Je schrijft dat je iets meer herkenbaars zou willen zien over het land of stad waar ik ben, daar voor heb ik juist niet gekozen omdat herkenbaarheid snel vervalt in clichés. Het wasgoed kies ik momenteel juist omdat het universeel is en niet direct herkenbaar voor het land zelf of waar het vandaan komt. Deze schijnbare oppervlakkigheid boeit me. Ik wil je niet de hoogte punten van de stad of het land laten zien waardoor het beeld herkenbaar wordt. Met mijn keuze voor wasgoed wil ik ook niet direct een reizende persoon schetsen en met de faxen een soort reisverslag. Juist de afwezigheid of het aangeven van minimale herkenbaarheid van de plek roept bij mij een spanning op die ik interessant vind en laat de beschouwer vrijelijk associëren. Ook de (tijdelijke) afwezigheid van personen wordt goed voelbaar door wasgoed te schilderen/tekenen, wasgoed wat direct met personen verbonden is. Zo probeer ik een spanning op te roepen in het werk van gebondenheid, benauwdheid, beklemming, verlangens en verwachtingen, vol droefheid, schoonheid en hoop.
Groet,
Rolina
<< Home